Silent Eclipse

Dumanlısın sen !
Rüzgarın götürdüğü yerdensin.
Aptalsında !
Kinayeli bir şekilde sırıttı nefesim tekledi kollarımın uyuştuğunu hissettim gülüşü bile mükemmeldi ama belli etmedim.
Sende ukalasın ama bunu senin kadar dile getirdiğim söylenemez.
Yine sırıttı duvarla arasına iyice sıkıştırdı elini bel oyuntuma yerleştirdi sanki önemli bir vazo tutar gibi davranıyordu huzursuz olmuştum manavdan meyve seçer gibi dikkatlice inceledi mimiklerimi, vücudumun tepkisini..
Uzun ince kemikli parmaklarıyla anlıma bir not kağıdı yapıştırdı kapıya ilerledi ceketinin kollarını düzeletti kapının kolunada son bir not iliştirdi sakince kapıyı kapattı.
Haklıydı aptaldım arkasından apışıp kalmıştım...