Bu Benim Hikayem

Merhaba benim adım ceyda 2 ablam var Annem beni doğururken öldü hayatım her çocuk gibi güzel deyildi Babam Annemin ölümünden beni suçluyordu ben anasınıfına gidiyodum ben okuldayken babam gitmişti nereye gitini bilmiyoduk magaledeki kadınlar Annemle çok iyi arkadaşlardı annemin ölümünden onlarda beni suçlu buluyodu üzüldüğüm şey onlara her zaman sayğı duymamdı sanki doğru söylüyorlar mış gibi başımı öne eğerek onların yüzüne dahi bakamamaktı utanmaktı bilmem bu duyğuyu neden hisetiğimi benim okulum paralıydı babam para bırakmıştı ama sadece 2 kişi okula gidebilirdi büyük ablam ve ben giitik okula birgün hiç beklemediğim anda 3 çocuk yanıma gelip her şeyi söylediler aslında buna söyledi denmez bunların yaptıgı yüzüme vurmaktı birisi Baban senin yüzünden kaçdı dedi öteki ise Annen senin yüzünden öldü dedi diğeri ise Ablan senin y üzünden okula gitmiyo dedi işte o son damlaydı Ağladım hemde çok ağladım ablamın okula gidememesinin sebebide ben olmuştum Artık bi kötü çocuk imajındaydım