İnsan olmaktan yorulur bazen insan.
Hayat yorar, aşk yorar, yalnızlık yorar, kalabalık yorar, gelen yorar, giden yorar...
Sana sunulan hiçbir şeye alışma bu yüzden. Terk edenler yorar...
Daha az güvenmeye, daha az sevmeye ve daha az inanmaya tecrübe diyorlar. Ama bu tecrübe değil, tecrübeyi doğru kullanamamaktır.
Daha az güvenmek, güven sorunu yaratır. Gerektiği kadar güvenmelisin. Daha az sevmek yalnızlığı getirir. Hak ettiği kadar sevmelisin.
Daha az inanmak inancını zedeler. Neye ne kadar inanman gerek, onu bilmelisin.
İnsanlar terk edilerek terk etmeyi, aldanarak aldatmayı öğreniyorlar. Oysa terk edilen sadakati, aldatılan dürüstlüğü öğrenmelidir. Hayatın getirdiği sevinç ve mutlulukları nasıl kabul ediyorsak, onun sunacağı kederleri de aynı olgunlukla kabul etmeliyiz. Bu dünya bir imtihan dünyası. Kaderimize yazılan her keder, dayanma, sabretme ve inanma gücümüzü sınar.
Yıkılmış, aldanmış, incinmiş, kırılmış olabilirsin. Umutların tükenmiş de olabilir. Bu kaderindir. Kader
(Küfür bulunur!)
(Acemi bir dille yazılmıştır!)
(Reklam yapılmasını ve kitabım hakkında spoiler verilmesini istemiyorum bunları yapan kişiler engellenecektir!!)
_
Adel ailesi tarafından hiç sevilmemiş bir kızdır izmir de olan yakınlarının ısrarlarıyla İzmir'e gider. Ve orada yeni bir hayata başlar.
Okulun ilk günü yıllardır görmediği kardeşiyle karşılaşır fakat, ikiside birbirlerinden ölesiye nefret ediyordur. Bu yüzden ikiside kardeş olduklarını herkesten saklar.
Yakın Arkadaşı sera'nın okulun zorbaları tarafından zorbalık gördüğünü anlayan adel, zorbalara karşı gelmeye çalışır.
Fakat zorba olan kişilerden birisi nefret ettiği kardeşiyse?
___________________________________________
"Watppad'de Yaşamaya çalışanlar adlı ilk ve tek kitapdır başka bu isimde kitap yayınlanmasına izin vermiyorum"