İnsanın hayattan beklentisinin sıfıra inmesi şüphesiz özgürlük , mutluluk olarak da yorumlanabilirdi.zira başkalarına yahut eşyaya yönelik planların olmaması hayal kırıklığı olasılığını da ortadan kaldırıyor.Fakat yalnızlığın sürekliliği ; ilk aşamada mutlululuk hissi verse de farkında olmadan sersemletir daha sonra gerçek etkileri ortaya çıkar. Nedir bunlar; önce kendinle konuşmaya başlarsın , tartışırsın, anlaşamazsın , zihninin çıkmaz dehlizlerinde kaybolur kendine düşman olursun. Tek bir çıkış yolu kalır düşmanı yok etmek. Felix Karlovich annesini kaybettikten sonra uğraşmak zorunda olduğu hayaletlerin sayısını da unutmuştur artık. Üstelik belki de müzik delisi hayalet değildir pikabını bozan sadece işlemekte olan zamandır , kahramanımız bu kadar derin düşünemez. Zaten basına ne geldiyse derin düşünmekten , ince düşünmekten gelmedi mi? Annesi sürekli 'ince giyinme üşütürsün' derdi, halbuki ince düşünme üşütürsün demek çok daha akıllıca olurdu.Neyse anneyi burada suçlamaHak Cipta Terpelihara
1 bahagian