Kaybın, acının, hayatın, hatta ölümün rengi bile aynıdır. Hastalıklı bir kalbin kıvılcımları atılacaktı hastalıklı bedenin mesken tuttuğu kalplerde... Kurak topraklar gibi çölleşen kalpleri, umudun meyvesi siyah çiçekler açacaktı... Canını yakmak isterken, canı yanacaktı en geçmek bilmeyeninden. Kanayacaklardı... Kanayacaktık... Ölümün arifesinde...All Rights Reserved