İşte yapayalnız kalmak, çaresiz bağırmak, ağlamak boğuluyorum sandım. Yerler yarılıyor ben içine girip girip çıkıyordum. Bir ulaştığında gibi büyüyüyüp yeşerip hep, soluveriyordum. Ablam canım, ölüm haberi ah gurbet, zalım gurbet" annesinin ruhu çığlıklarını duyuyor, uzaklar yakınlaşıyor ta burdan kilometrelerce uzakta ki ablamın saçını okşamaya haberden önce ulaşıyordu. Bir anne öldüğünde bile sizi o bitmek bilmeyen sevgisiyle sever sever, hep sever bir [18/0 haberi telefonla verildiğinde dahamı çok acı çekeriz, yoksa son kez görememek mi dokunur o acısı dinmeyen yaralarımıza. Cuma günü öğlen 14:07 de annem bu dünyadan artık son nefesini vererek gitmişti. Ablam için bir gece o soğuk morgta beklemeyi seve seve kabul etmişti, evlat hasret ona duyduğu bu özlem son günlerinde onun ismini zikrediyor yavrum safiyem diyordu. Bir evlat için en zor şey maneviyatı doyuramamak ah birde, bip [18/02 olduğumuz para. Yokluk her zaman giydiğim sıradan bir yırtık, yamalı bir hırkaydı ancakkk,
Arslan ve Çise'nin hikayesine benimle birlikte tanıklık etmeye ne dersiniz...
▪KESİT▪
" Beni asla bırakmayacaksın değil mi ? "
Hıçkırıklarımın arasında sorduğum soruya bedenimi bırakmak istemezcesine sıkarak
" Asla...Bir tek sen! Hayatımda bir tek sen olabilirsin..." diye cevap vermişti.
Bu adamdan benim ömür boyu kurtuluşum yoktu... Bunu anlamak için akıllı bir insan olmama ise hiç gerek yoktu.
O Arslan Kara'ydı... Herkesin korkulu rüyası olurken , herkesi önünde diz çöktürürken bir tek benim önümde diz çökmeyi kabul etmiş , koca kalbine bir tek beni sığdırabilmiş olan adam.
Kapak Tasarım : @mayneymishera ♡
Duyuruu ; Konu kaçırılma konusudur. Ve Arslan karakteri fazlasıyla psikopattır. Kitabı bunun bilincinde okursanız sevinirim....