Günışığı

Herkesin bir hikayesi vardır anlatacak. Kimilerininki iki cümlede biterken, kimileri roman yazar bunun üzerine. Kimileri, hikayesinde bir yağmur damlası olmayı tercih eder, kimileri de sel. Bazıları yalnızlıktan korkar, bazıları ise kalabalıktan kaçar. Kediyi seven de vardır bu hayatta, köpeği tek hayat arkadaşı olan da. Herkes elbet bir şeyler yaşar, bir şeyler birikir anlatması için. Kurgusu ona kalır. Ya kedi olur ya da köpek. Ya yalnızlığıyla kalabalıklaşır, ya kalabalıkta tek başına kalır. Ama bütün bunların yanında kimse sormaz sana 'yağmur damlası olup birisinin camında süzülmek istersin yoksa sel olup her şeyi içine mi katmak mı?' diye.

"Ben, küçük bir kar tanesiyken gittim güneşin o sonsuz görkemine aşık oldum."