NOT:Hayatın gerçek anlamı... Sokaktayım kimsesiz yapayalnız Yürüyor ayaklarım eşlik ediyor bedenim Gecenin karanlığı artıyor Suçluymuş gibi hissetmekten adımlarım yavaşlıyor. Korkuyorum geriye dönmekten Dönüp geçmişimi silememekten Umutlarımdan ve hayallerimden vazgeçmekten Çünkü bir kez daha elveda demekten . Korkuyorum artık yolda yürümekten Soğuğu hissediyorum sadece kalbimden Hala yalnızken yürümeye devam eden Ben mi varım sadece sokaktan geçen. Ayak seslerimi duyuyorum Duydukça ürperiyorum Arkama dönüp bakıyorum Yolun hiç bitmeyeceğini zannediyorum. Gözlerim kapanmaya başladı. Adımlarım ağırlaştı. Devam edememekten endişeleniyorum Çok Üzgünüm!!! diyip burada bitiriyorum...