Güçlüydüm...
Tek bildiğim güçlü olduğumdu ve sadece koşuyordum rüzgârın saçlarıma açtığı savaş bir türlü bitmiyordu. Gözlerimden düşmemek için direnen damlalara artık karşı koyamıyordum. Korkak yetişmemiştim.Yaşadığım her süreçte zorluklarla karşılaşmıştım ama yıkılmamıştım çünkü ben buydum insanlara güvenmeyen, acımayan, çoğu zaman görmezden gelen, hiç sevmeyen, sevilmeyen bencil, yalnız ve çirkin kızın tekiydim.Sokak kedisi gibiydim,nerede şefkat görsem oraya sığınasım gelirdi tek farkımız ben bencil bir insandım o ise masum bir kedi.