Mucizeler...
Hayatta karşımıza çıkan birçok şey mucizeler sayesinde değil midir zaten? Bazıları iyi, bazıları kötü. Bak parlak bir ışık! Ah işte bakın bir mucize daha yeryüzüne iniyor...
*Fantastik bir hikaye değildir.*
***********
Hayatında gerçek aşkı tatmamış, neşeli ama aynı zamanda ciddi bir genç kız..
Ve bu genç kızın hayatına izinsizce dalan, yaşamını alt üst eden bir genç adam...
***********
İyi kız, kötü çocuk masalları, aşk acıları, yaşanan sevdalar hep kızların ağzından yazılmadı mı? Peki ya bu sefer bir erkekten dinlersek ne olur? Onlar acı çekmiyor mu? Onlar hiç üzülmüyor mu? Belki kızlardan daha fazla..
***********
Şimdi bir genç adamın aşkı için savaşını okuyacaksınız. Oğlan için zordu. Peki vaz mı geçecekti yoksa sonuna kadar savaşacak mıydı?
Savaşta yaralandığı zaman kız, onun yaralarını saracak mıydı?
Beraber yeniden başlayacaklar mıydı?
Ya kız kabul etmezse? O zaman ne olacaktı?
O.. İmkansızı istemişti..
Yaralı kalpler.. Daha ne kadar dayanabilirdi buna?
Aşk.. Ateşti.
Peki bu ateşin küllerinde boğulacaklar mıydı?
Yoksa odun olup birbirlerini yakarlarken buz tutmuş kalplerini ısıtacaklar mıydı?
***********
Her şey o zaman başlamıştı. Onu ilk gördüğüm zaman yaşam sebebim olacağını nereden bilebilirdim ki? O zaman şans bana gülmüştü. Şans ve mucize... Beni tekrar hayata bağlayan, hayatın bu sıkıcı düzeninde yaşamıma renk katan...
Ve biliyordum. Ona kalbimden bir parça verince, ona sevgimi gösterince o, bana bütün kalbini bahşedecekti. Ama çok zordu. O, gerçekten çok zordu. Ve ben zoru severim ama onu her şeyden daha çok severim...
"Sen benimsin ve bu hep böyle kalacak!"
"Benden kaçamazsın. Bir şekilde bulurum seni..."
"Artık ortaya çıkmanın zamanı geldi!"
#İlk bölüme göre yargılamayın.#
İlk yayımlanma tarihi : 26 Şubat 2016
Bir kaldırımın köşesinde buldum hayalimi.
Gözlerimi kapattım, bıraktım avucuna kalbimi.
Dedi ki, sonuna kadar tutacak mısın elimi?
İçimden cevapladım, birlikte tırmanacağız tüm merdivenleri.
Mumlar üfledim, dilekler diledim.
Kayan her yıldızda adını sayıkladı dilim.
Ve o bana doğru tek bir adım geldiğinde
Ben hiç gitmesin diye bütün yolları denedim.
🏀
"Doruk?" dedim heyecanla. Bakışları yüzümde oyalanmaya devam ettikçe duramadım yerimde. Bir şey söyleyecekti. Bir şey söylemek için buradaydı. "Kaptın mı formayı?"
"Feza," dedi ve seri adımlarla ona doğru ilerlediğim sırada o da birkaç adım yaklaştı bana. Sadece ismimi söylemişti ama heyecanını yansıtması için bu yeterliydi. Devam etmesini beklerken kalbim yerinden çıkacak gibiydi. "Kaptık formayı."