Bir Asırlık Gökyüzü

10 dakikadır bekliyorum ve asrını hala göremedim. Oturduğum yerden kalktım ve bana seslenen asrını duydum
"Evren"
Diye bağırdı arkamdan. Durdum ve arkamı döndüm
"Asrın"
Dedim, nihayet gelmişti ama benim gitmem gerekiyordu. Annem ve babam otogarda beni bekliyorlardı.Bugün şehir dışına çıkacaktık ve ben geç kaldım.
"Asrın çok geç kaldım. Gitmem lazım"
"Bir dakika bekle özür dilerim"
"Tamam hadi çabuk ol"
"Ben"
Dedi. Bir kez nefes aldı. Neydiki bu kadar önemli olan.
"Senin evreninde kaybolmak istiyorum?"
Neydi bu şimdi ilan-ı aşk mı? Öyle ise şu an dünyanın en mutlu kızıyım ben. Şaşırmıştım ama bir yandanda çok mutluydum ve
"İzin veriyorum"
Dememle beni kolları arasına alması bir oldu.