"Toplanın ve dinleyin! Bu, günün birinde, kendi kanatlarını yaratıp, uçmayı öğrenen küçük bir kız çocuğunun hikayesi." ... Bana "kimsin?" diye sormayın. Sadece beni duyun.Hayır,hayır.Beni asla dinlemeyin.Sadece,duyun.Sizden tek istirhamım budur. Ben,omuzlarına yalnızlık yükü ağır gelmiş şiirin satırlarında dans eden kızım. Ben,içinde bulunulması en zor durumlarla haşır neşir olan kadının kızıyım. Ben,kalp kırıklıklarından geriye kalan enkazdan ibaretim. Bana asla bakmayın! Beni sadece görün. Baksanız da göremezsiniz ya,neyse... Benim bile baktığım aynalar burukluğumla çatlıyor,geçmişimle. Asla geçmişimden kaçarak parıldayamadım. Hep,geriye kalan enkazın altında sıkıştım. Asla muvakkat acılarım olmadı. Hep ruhumu nikbin olmaya yatkınlaştırmaya çalışırken,geçmişin gölgesi asla peşimi bırakmazdı. Tezlil edilmiş ruha sahip olduğum sarihti. İnsanlar bana baktıkça istihfaf edildiğimi hissederdim. Bundan yola çıkarak tüm teessür ve inkisarlarımı toplayıp,insanlardan rikkati öğrendim.