Sigara dumanını dışarı üflemek yerine kendi içime çekiyordum sanki. Havayı kirletmek yerine bedenimi, ruhumu kirletmek gibiydi bu. Önemsizdi... Ama git gide ölmemi sağlıyordu bu duman. Burada duman hayattı, sigara ise ben. Her gün acılarıyla yanan. Dumanını içine çeken; Hayatındaki acıyı, öfkeyi, nefreti ve bütün duyguları içine çeken ben...
•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°
"Beni sevmeyeceğini bilsemde, duygularımi içime yavaş yavaş çektiğim, ama asla sevmekten vazgeçemediğim sonumsun"dedi adam. Kadın öylece baktı. Ne demek istiyordu bu?
Adamın sonu gibiydi kadın...
"Beni öldüreceğini bilsemde, içime yavaş yavaş çektiğim, ama asla içmekten vazgeçemediğim son sigaramsın"dedi kadın. Adam öylece baktı. Ne demek istiyordu bu?
Kadının son sigarası gibiydi adam...
•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°
"Nefret ediyorum senden anlamıyormusun?"dedim titreyen korku dolu sesimle
"Sevemiyorum ben seni olmuyor işte artık vazgeç benden izin ver gideyim"dedim artık bağırmaktan kısılan sesimle gözlerimden yaşlar durmuyordu hıçkırıkların arasında kaybolmuştum...benim isyan etmemin aksine o bana acıyan gözlerle bakıyordu ne kadar acizdim
Kolumu tutan elinden kurtarıp kapıya doğru koştum belime sarılan kollar buna mani oldu kafasını boynuma gömerek derin nefes a
ldı
"Veremem....."
"Eğer benden gitmeye kalkarsan seni odaya bile zincirlerim ama izin vermem"dedi korkudan ne yapıcağımı bilmiyordum artık yaşamak istemiyordum bu adamın esiri olmaktan bıkmıştım....