De grijze jaagster, boek 3, Legendes

Het geklop op hout liet me uit mijn gedachten opschrikken. Het was niet een vuist tegen de deur, wat betekende dat we eten zouden krijgen, maar alsof ze iets aan het bouwen waren. Er werd op de deur geklopt. Er kwam een Isitope naar binnen en legde het brood op de enige tafel die in deze miezerige gevangenis stond. Hij had een gezicht van 'ikweetietswatjijnietweet' en dat 'iets' was erg grappig. Ik werp vlug een blik naar buiten. Er werd aan een houten podium gewerkt. De Isitope ging weer weg en sloot de deur achter zich. "En? Wat zag je?" Iedereen keek me nieuwsgierig aan. "Een podium." antwoord ik bedrukt. "Maar dag is toch goed? Misschien gaan ze een toneelstuk opvoeren." Ik wist meteen dat Jenny de sfeer wilde beteren, maar dit nieuws was juist een domper. Dat podium kon inderdaad zijn omdat ze een toneelstuk gingen opvoeren. Maar het kan ook zijn dat ze ons gaan executeren. Eigenlijk boeit het me niet zo. Als ik dood ben kan ik bij Sil zijn.