SERSERİ

Yeryüzünde insanoğlu ne zaman üzülse bulut da üzülürdü
terk edilenleri teselli etmek için ağlardı aniden
toprağın üzerine gözyaşları tek tek düşerdi
Öyle ağlardı ki bulut onu kimse teselli edemezdi gözyaşları bitince dururdu

Kız gözyaşıydı bulutun.Yağmurdu o toprağa zamanında düşen

Bulut ağlamadan önce haber getirirdi Poyraz.Ben derdi,ben haber vereyim ki İnsanlar korkmasın senden.Düşman olmasınlar sana...

Kabul ederdi bulut haklı bulurdu Poyrazı lakin bir o kadar da korkardı

Oğlan Poyrazdı çetin ve bir o kadar da korkutucu.Yağmuru sevmemesinden korkardı insanoğlunun.İzin vermezdi Yağmurun habersiz düşmesine

Poyraz sevdi Yağmuru imkansız da olsa...