Yanıyorum Ey Yâr

BARIŞ

"Soner seninkinin kız arkadaşı falan yok mu lan?"

"Vaar da sanane"

"Soner kardeşim söylesene beni tanıştırsın"

"Sana güvenim yok hacı"

"Niye lan?"

"Benimkinin arkadaşları iyi aile kızlarından oluşuyor. Aslı yı da tanıyorsun zaten. Bana nasıl zorluk çıkarttığını. Bir öpücüğü bile zor alıyorum dudaklarından"

"Tamam lan benimde istediğim öyle bir ilişki. Bıktım oğlum iki günlük şeylerden. Böyle uzun süre kalıcı olsun. Aklı başında, komik, güzel, uzun süre yanımda olacak biri"

"Mine yi tarif ediyorsun"

"Eveet. Bende Mine yi tarif ediyorum. Kim o? Tanıştırsanıza"

"Tamam tamam yalvarma Aslı ya söylerim hafta sonu ayarlar buluşmayı"

"Birincisi siktir git yalvarmam ben sana. İkincisi varya sen bir tanesin"

"Tabi tabi kesin öyledir"

"Öyle tabi"

MİNE

"Miiinee"

"Ne var Aslı?"

"Soner bir arkadaşına seni önermiş. O da seninle tanışmak istiyor"

"Bak ya enişte dedik bağrımıza bastık arkamdan kuyumu kazmaya çalışıyor"

"Ne kuyu kazması be. Sadece arkadaşlarından biriyle tanıştıracakmış"

"Onun arkadaşları serseri hep istemem"

"Seseri mi? Hiçte öyle değil. Barış gayet düzgün bir çocuk"

"Barış mı!!! Hayatta olmaz!"

"Niyeymiş o?"

"Kızım o serserilikte mastırdegre yapmış adamla mı tanıştıracaksın beni?"

"Barış öyle göründüğü gibi değil tamam mı. Bakma sen onlara hepsi dedikodu"

"Aslı sen kafayı yemişsin. Ailem onun gibi biriyle görüştüğümü duysalar ağzıma sıçarlar. Direk okuldan alırlar beni"

"Saçmalama. Bu haftasonu benimle geliyorsun o kadar"