Limang araw nalang ang dadaan, birthday ko na.
Lahat naman siguro satin, kahit simple lamang ay may birthday wish din naman.
Ako, simple lang din ang wish ko sa birthday ko .
Yun yung, maaalala ako ng mga tao na araw ko yun atstaka, yung pag papatuloy ko sa mabuting buhay ko na maging healthy palagi, good sa studies, nasa tamang daan kasama ang Diyos, parents, mga kapatid, friends, relatives, school mates, teachers, buong baranggay xD at maging SIYA *___* …
Sana nga … pati siya … I greet man lang ako , sa pinaka espesyal na araw ko …
"I thought birthday wishes is from a celebrant’s wish.
But, that was just my thought.
I thought I was only the one having this kind of wish.
But though, my wish wasn’t the one that is being granted,
I’m happy that HIS’ BIRTHDAY WISH does.”
-JouYiel *^_^*
TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books)
54 parts Complete
54 parts
Complete
Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more?
***
May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam.
Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit.
Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana.
Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga?
Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon.
Disclaimer: This story is written in Taglish.