Beceriksiz Cadı Dönüşüm Serisi

Gözlerim uyku sersemliğiyle açılırken gün henüz aydınlanmamıştı. Beni uyandıran o tiz sesin kaynağını merak ediyordum. Bu saatte Akademi'de kimse dışarıda gezmezdi. Çünkü bütün öğrenciler uykularının baharında olurlardı. Ses bir çıtırtıdan çok, üzgün bir çığlığı andırıyordu.
İçimde bir huzursuzluk vardı. Cadı güçlerim iş başındaydı. Doğa uyanmış ve her ne oluyorsa rahatsız olmuştu. Dengeler bozulmuştu...
Yatağımdan kalkıp odanın ısısından buharlanmış pencereme doğru yürüdüm. Duyduğum o tiz sesin tırmalayıcılığıyla rahatsız bir şekilde camın buharını sildim. İşte o anda Krallığın ardındaki Lucifer dağında oluşan altın rengi ışık süzmesini fark ettim. Bir şeyler oluyordu. Gökyüzünden yeryüzüne doğru yavaş yavaş inen altın rengi bir ışık kümesi vardı. Parlaklıktan gözlerimi yakan bir ışık. Ya da...
Ne olduğunu anlamak o kadarda zor değildi. Çok güzeldi. Bu bir auraydı...
Fakat bu sıradan bir gök olayı değildi, insanlar fark edemezdi.

Sevgili okuyucularım, sizler için geri döndüm! Becerikli günler... ;))