My Secret Identity ( Lost Diary )
  • Reads 87
  • Votes 5
  • Parts 5
  • Reads 87
  • Votes 5
  • Parts 5
Ongoing, First published Mar 03, 2016
Kung iniisip ninyong SERYOSO ang storya ko, well nagkakamali kayo.

I am Poorita Batongbuhay, 17 years of age and currently living here in my rented apartment which is owned by my former Nanny.

Siguro nagtataka kayo kung bakit naka english ang lola ninyo, aba ewan! basta ko nalang naisip na mag english eh.. 


EHEM EHEM.... Okay, konting description about sa SO CALLED NOT SO SERIOUS STORY KO... 

  I really don't know who I am, literally.

 Kaya ako pumasok sa pinapasukan ko ngayon dahil may malaking dahilan ako.

Dahilan para mag udyok saakin na gawin ang isang bagay na hindi mo papangaraping gawin kahit sa panaginip.

Kung ano iyon... 


    Aba alamin mo, para malaman mo!!! 


   Dahil sa mundong ginagalawan ko ngayon, may mga bagay na mas magandang ikaw na mismo ang tumuklas..



                      Welcome to my World..... Where secrets are waiting to be unfold
All Rights Reserved
Sign up to add My Secret Identity ( Lost Diary ) to your library and receive updates
or
#827nerd
Content Guidelines
You may also like
Slide 1 of 1
TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books) cover

TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books)

54 parts Complete

Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more? *** May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam. Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit. Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana. Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga? Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon. Disclaimer: This story is written in Taglish.