"bu karı menim olacağh" "Sugarygranpa malesef ben sana bakmam" "Seni 5.ci Kumam yapacam" "NEYYY" "he ya" "Amacacim git işine Allah'ını seversen, Ben size bakmam ben daha çok 1.90 yakışıklı karizmatik esmer ağalara bakıyorum" "Bende esmerem" "Sen olmazsın sen kendine baska karı bul" diyip koşarak Can'ın yanına gitmek gibi bir hayalim vardı ama, malesef iki tarafımdan da tutularak geri geri sürüklendim.... Klasik abi kurgusu... Okumak istermisin istersin istersin..

Geçmiş yıllarda yaşanan bir kaza sonucu bir aile parçalanmış, içlerinden bazıları vefat ederken bazıları da hasarlarla kazayı atlatmıştır. Fakat tek sorun, ailenin ebeveynlerin vefat etmesi ile tüm kardeşler farklı farklı yetimhanelere verilmiştir. Şimdi ise, tüm kardeşlerin yeniden birleşme zamanıdır... "Çiçekler açar elbet, mühim olan beklemektir." • • • Yazın eğlence amaçlı yazılmıştır. Yazım kurallarına özellikle dikkat edilir. Bölüm içerisinde diğer karakterlerinde (genelde kardeşler) ağzından yazılmıştır. #mazi = 1. Sıradayız 13/08/24 #ailebağı = 1. Sıradayız 03/10/24 #erkekversiyon = 4. Sıradayız 20/08/24 #kaza = 6. Sıradayız 02/10/24 #gerçekler = 6. Sıradayız 31/08/24 #mutluluk = 1. Sıradayız 09/10/24 #abi = 5. Sıradayız 29/09/24 #abla = 2. Sıradayız 14/10/24 #hayal = 2. Sıradayız 30/10/24 #gençkızedebiyatı = 2. Sıradayız 02/10/24 #aile = 2. Sıradayız 03/10/24 #mafya = 1. Sıradayız 05/10/24 #mizah = 1. Sıradayız 09/10/24

Düşmandan aşka... Küçüklüklerinden beri birbirlerine haz etmeyen ikili: Yağız ve Verda. Verda: söyle Yağız Buğra: Neyi? Verda: okulda sana bu beyinle nasil zeki diyobilirler hala anlamiyorim gercekten Verda: neyi olacak gerizekali bana olan askini soyle Yağız Buğra: Komik misin sen? Verda: hemde cok ... Yağız Buğra Bianco - Verda Su Yılgın ... Yayınlanma Tarihi: unuttum NOT: Bu hikayelerde geçen bütün kurumlar, kuruluşlar, yerler ve karakterler tamamen hayal ürünü olup ve hepsi tamamen bana aittir. Esinlenme ya da çalma durumunda yasal işlemler başlatılacaktır!

[Bir ömür uçsam ufkun ötesine, Bazen yalnız bazen birlikte] *Olamayan Hayalin Karekteri bu kitap senin için. "Aynı yeryüzünde değil,aynı gökyüzündeyiz!" Kitap kapak tasarımı @mrsphant0m'a aittir. Kapakta bulunan fotoğraf instagram Emrah Aslantepe sayfasından alınmıştır.

*TAMAMLANMIŞTIR* *BURADA GEÇEN HEPSİ KENDİ HAYALİMİN ÜRÜNÜDÜR BAŞKA KİTAPTAN ÇALINTI DEĞİLDİR! VE LÜTFEN YORUMLARDA BAŞKA KİTAPLARDAN BAHS ETMEYİN BU İSİM ŞU KİTAPTA FALAN VARDI SÖYLEMEYİN VE CAN SIKINTISINDAN YAZILMIŞ BİR HİKAYEDİR İYİ OKUMALAR* "çok şapşalsın haa" "sende çok tatlısın"

Hayata dair hatırladığım ilk andaydım. Yine aynı evin bahçesinde eli yüzü toprak içinde kalmış ben ve karşımda onun ne kadar zaman geçerse geçsin çözemeyeceğim bakışları. "Dönmüşsün." İki yıl sonra karşımda onu böyle görmek her şey tamamlandı hissi vermişti. Ya da her şey asıl şimdi yarımdı ve yeni başlıyordu. "Döndüm."

"Alisa ak kim?" Dedi polis bey memur abi "Benim" dedim "Bu beyefendi sizin öz babanız olduğunu söylüyor " dedi Elindeki DNA testi kağıdını gösterdi. "Nöbetçi mahkeme kararıyla Velayetinizi bora beye verilecek" dedi "Aaa" dedim büyük bir oyunculuk edasıyla "Ben bu bora dediğiniz Bey abi'yi ömrüm hayatım boyunca ilk kez şuan görüyorum " dedim Şaşkın şaşkın "Abi mi?" Dedi Bora bey "Ne diyorsun Alisa?" Dedi Bora bey "Beyefendi siz ismimi nerden biliyorsunuz?" Dedim "İlk kez mi görüyorsun?" Dedi diğer polis "Yok vallahi tanımıyorum memur abi" dedim "Hem nerden biliyorsunuz doğru söylediğini Yapay zeka çok gelişti Teknoloji falan" dedim "Araştırılmasını istiyorum ve Tanımadığım insanlarla gitmeme izin vermeyeceksiniz değil mi" dedim Bora bey Bana 'Yuh' dercesine bakıyordu 'hadi bakim ' bakışı attım ona. "Abi kız haklı Yalan söylüyorsa? Bence bizim gözetimiz altında tekrar dna testi yapılsın o zamana kadar da Burda kalmaya devam etsin" dedi polis abi. Hay senin ağzına kurban abi. "Hayır Yalan değil o benim kızım " dedi Bora bey "Yalan külliyen yalan tanımıyorum Bey amca ben seni üstüme iyilik sağlık be!" Dedim Cennet mahallesi pembe modumu açmıştım.

Zengin, kendini beğenmiş, her şeyi elde edebileceğini sanan üniversite öğrencisi bir kız. Maddi zorluklarla büyümüş hem çalışıp hem okuyan bir adam. Seni, seni seçtim pikachu! Şımarık kız, adamla uğraşmayı seviyordu. Genç adam, hayatın gerektirdiklerini yapmakla meşguldü. Kıza sinir oluyordu. Etrafında dolaşıp durmasına, çalıştığı yarı zamanlı kafeyi sürekli kendisi için kapattırmasına. Kuryelik yaptığı zamanlar, saat başı sipariş vermesine. Okulda bir anda karşında belirmesine. Kızıl saçlarına, yeşil gözlerine, sürekli giydiği tulumlarına baştan aşağıya sinir oluyordu. Oysa kız başlarda onu sinir etmekten hoşlansa da, zamanla bunun olmasından kırıldığını hissediyordu. Kantinde onunla yemek istediği için karşısına oturduğunda, kalkıp gitmesin istiyordu. Kafeyi sırf iki kelam konuşmak için kapattırdığında yüzüne baksın istiyordu. Geceleri bir şeyler sipariş verdiğinde, adamın sıkkın yüzü yerine gülümsemesini istiyordu.

Eda en yakın arkadaşı Sena'ya mesaj atmak isterken kendini ünlü futbolcuya mesaj atarken bulur. Kime yazdığının farkında değildir üstelik. Siz: Gerizekalı olduğun için. Siz: İnsanı fonksiyonlardan bihaber yaşadığın için yiyorsun o ayvaları. Siz: Bir insan evladı bak tekrarlıyorum bir insan evladı nasıl olurda kendi numarasını yanlış ezberleyip bir de bunu üstün bir özgüven ile kaydeder? Siz: Ama suç benim. Ben ne halta gruptan otomatik kaydetmeyip sana gel numaranı yaz dedim ki? Malım ben.

Aral: Kimsiniz? Numara kayıtlı değil. Aral: Hey, orada mısınız? 053********: Buradayım. 053********: Ve şey, 053********: Seni seviyorum. 053********: Rahatsızlık verdiysem tekrardan özür dilerim. 053********: İyi günler. Aral kişisini engellediniz. *** "İki yıl sonra yeniden karşılaştığımızda yine bu şarkı çalıyor." Muzip bakışları yüzümü turlarken gözlerimde duraksadı, başını yavaşça omzuna eğdi. "Bence bu bir işaret." "Öyle mi? Ne işaretiymiş?" "Kader, dans etmemizi istiyor." Dudaklarında beliren çarpık gülümseme, göğüs kafesimde aşina olduğum bir sarsıntı yarattı. Gözleri, gözlerimden bir an olsun ayrılmıyordu. "Tutar mısın elimi yeniden?" Sevebilir miydim seni yeniden? "Pekâlâ," dedim yüzümdeki maskeyi çıkarıp çantamın üstüne koyarken. "O hâlde kadere uyalım." Parmaklarımı avucuna bıraktım. Belimi saran eli beni biraz daha kendisine çektiğinde mazide kalması gereken bazı şeylerin su yüzüne çıktığını hissettim. Yüzüme çarpan nefesi, iplerini tutmayı öğrendiğim kalbimin asileşmesine sebep oluyordu. Kahretsin. Aklımı bulandırıyordu. Yine. Ve bu hoşuma gidiyordu. Yine.