Sırtımda hissettiğim sıcaklıkla irkildim.Arakama döndüğümde onun içimi parçalayan mavi gözleriyle karşılaştım. "İsmimin anlamını sormuştun.Alba:İki sevgilinin ayrılığını konu alan bir Fransız şarkısı.Annem beni doğururken ölmüş.Babam da bana bu ismi vermiş.İsmim bile ayrılıktan söz ederken sen beni sevme cesaretini gösterdin"Tam ağzımı açacakken sert, bir o kadar da narin parmaklarını dudaklarıma bastırdı."Şşş!Sen benim tutsağımdın, nefesim oldun.Nefes almadan da yaşarsın denseydi şayet,bir çırpıda reddederdim.Sen benim nefesimsin.TUTSAK NEFESİM."dedi.İliklerimi dahi akıtan bir ses tonuyla.Ama bir şey daha vardı."Nefesimsin"demişti"Tutsak nefesim".Tutsaklar sahipsiz yapamazdı ,bunu bilmiyordu nefesini öptüğüm 'Adam'