Hissiz Aşık

"Neden?" Diye bağırdım var gücümle.Yağmur herşeyi yıkmak istercesine, korkusuzca yağıyordu.Önüme dökülen ıslak saçlarımı elimle geriye attım ve ona baktım.O ise kilitlenmişcesine bana bakıyordu.Yağmur ikimiz arasındaki çekimi anlamış gibi hızını daha da arttırdı fakat bunu ne o umursadı ne de ben.Gözlerimiz birbirimizden saniyelik bile ayrılmamışken o tapılası dudakları bir fısıltıyla ayrıldı birbirinden "Sessizliğimle attığım çığlıkları duymayacak kadar sağırdılar bu yüzden sen ay ışığım bu yüzden..."