Bu,gecenin bir özelliği var...
İçinin hafiflediği,bütün sinirlerin geçtiği,pamuk gibi hissettiren bir zamanı var.O zamana denk gelmek gecenin özellikleri arasında zor olsa da rastlamak güzel şey.Ve hafiflemisken içimizdeki esintiler ya da bir sahil kenarına çekip kendini kokusunu içine çeke çeke huzur bulmuşsa hislerin,ve hemen bir düşünce belirmişse aklinda...
Sormuşsan kendine oracıkta sahi yanım neden bom boş kendime yettigim için mi yoksa gece olduğu için mi?
Oysa geceyle alakası yok bunların icimdeki hisler bir deniz kenarı,serin sular...
Bu duygular ile yola çıkarak sorduğun soru : "Sahineden yanim neden boş"
Biz buna gece de aklina gelmesi diyoruz tabii.Uzaktan uzağa olan şeyleri bir anda yakinlastirarak,iyimser hallere bürünüyor kanlı bıçaklı olduğumuz insanları bile o an sever oluyoruz belki de...
Kim bilir belki de sacmaliyoruz .Saçma düşünüyor ve saçma mı hissediyorum ? Peki ?
Saçma hissetmek çok saçma çünkü bütün o kızgınlık,duygusallık senin o gece de rastladigin güzel
Abi kitapları kıtlığı çekiyorsanız doğru yerdesiniz. Sizden istediğim ana karakter olan kız ile empati kurmanız. Babasına olan düşkünlüğünü anlamanız. Bu kitapta önyargılı abiler yok, karışan bebekler yok. Alışılmış klasik abilerim hikayesi değildir. Dikkat! Bu kitabı okurken neden benim abim yok diye dert yanabilirsiniz :)
"Onu istemiyorum." Nefret dolu bakışları bendeyken babamdan uzaklaştı. "Benim kızım değil o!" dedi ve üstüme atılmak için hamle yaptı. Fevri bir hareketle geriye kaçarken hemşirelerden biri annemin koluna enjektör sapladı. Sakinleştirici olduğunu tahmin ettiğim sıvı bedenine girdi, hareketleri yavaşça kesilirken hala sayıklıyordu.
"Gerçekleri söyle ona Yılmaz." dedi uykuya dalmadan hemen önce. "Öz ailesini bulsun."
Beni bitirecek kelimeler dudaklarından döküldü. Annem odaya alınırken babam da peşinden gitti. Bedenim titredi, vücudumu soğukluk kapladı. Bir insan narkozluyken asla yalan söyleyemezdi.
Başlangıç: 12 Haziran 2022