ZoRdUr GüZeL kAdIn OlMaK...
Her kadın güzel olmak ister, ama ki yürek güzel olsun, yüz değil, yaşantı güzel olsun...
Ben içimde yaşarım herşeyi, pek ifade edemem. Size 22 yıllık hayat hikayemi anlatacağım.
Umarım beğenirsiniz.
İLK OKUL ZAMANLARIM;
Annem hep hasta. 6 kardeşiz ve hepimiz 1 yıl aralıkla doğmuşuz. En büyük çocuk benim ve annemin sorumluluklarını küçük yaşta aldım. başka çarem yoktu, annem böbrek hastasıydı,kardeşlerime bakıp evi temizlemeliydim. ilk okul yıllarım ev, yemek, çocuk ve okul olarak geçti. Duvar gibiydim desem yeridir,hiç konuşmazdım. 8 yıl boyunca sesimi duymamış arkadaşlarım vardır.
Böylelikle ilk okul biter ve liseye başlamamla bütün hayatım değişir, ani değişimlerim ailemin üzerimde baskı yapmasına sebep olur.
Artık ergenliğe girmiştim, saçını ören, toplayan, paspal giyinen, giyimini önemsemeyen kız gitti, yerine çok süslü bakımlı kız geldi. bu ani değişimim çok göze battı. Herkes beni konuşuyordu, değişimimi oysaki normal birşey artık büyüdüm.
-Kızımı al götür hem güzel hemde bakire
Ağzım açık ona bakarken yirmili yaşlarındaki adam yanındakine işaret verip beni aldılar evden çıkmadan önce o adamın borcun kapandı bir daha karşıma çıkma dediğini duydum.Beni siyah bir arabaya bindirdiler çığlık atıp yardım istiyordum o sırada adam arabaya binip çenemden sertçe tutup yüzüme tokat yapıştırmıştı
-Kes sesini o ağzını bir daha aç bakalım ne oluyor!!
Kafamı cama döndürüp sessizce ağlamaya başladım gözlerimi açtığımda hayatımı cehenneme dönüştürücek olan o eve bakıyordum...