VALERİA'NIN BAHÇESİ
  • Reads 87
  • Votes 8
  • Parts 2
  • Reads 87
  • Votes 8
  • Parts 2
Ongoing, First published Mar 08, 2016
Mature
En son ne zaman nefes aldığınızı hissettiniz ? En son ne zaman yaşamak çok güzel diyebildiniz ? İnsan olarak nefes almayı ve yaşamayı unuttuk fakat kadınların bunu hatırlaması her zaman daha dikenli bir yoldu. Valeria 12 yaşından beri babasız büyüyen hayata hep tırnaklarını geçirerek umut etmeye çalışan bir kadındı . 22. yaş gününde ise hayatındaki en zor günü yaşamak zorunda kaldı. Annesini tüm hayatını geride bırakıp kaçmak zorunda kalan Valeria arkadaşının yanına sığınmak zorunda kaldı. Hayatın ona sunduğu yağmurdan sonra bir gökkuşağı hazırladığını bilmeyen Valeria hayatının aşkını Bainbridge Adası'nda bulacaktı. Geçmişinden kaçamazsa gökkuşağındaki tüm renklerin siyaha bürüneceğini bilen Valeria aslında biz diğer kadınlardan farksız bir mücadele veren bir kadın . Bu hikayeyi okurken kalbinizin sesini duyabilir hatta belki Valeria ve Leon'un kalbinin sesini de duyabilirsiniz. Her şeye rağmen birinin kollarında güvende hissedebilmeyi, yağmur yağarken kollarımızı açıp teslim olabilmeyi ,tekrar umut edebilmeyi , aşık olmayı hatırlamanız dileğiyle ...
All Rights Reserved
Sign up to add VALERİA'NIN BAHÇESİ to your library and receive updates
or
Content Guidelines
You may also like
You may also like
Slide 1 of 10
Lafügüzaf  cover
BERDEL (+18) cover
Beyefendi /yarı texting/  ~FİNAL~ cover
Oyunbozan cover
BENİM MAFYA'M | TEXTİNG cover
Eyvah Eyvah ! (+18) cover
KADERİN ÇİZDİĞİ YOL  cover
Uzak'a Yakın | Texting cover
SEVDA KONMUŞ DALLARIMA  cover
EKSTREM cover

Lafügüzaf

16 parts Ongoing

Aşk suçtu. Senin olmayan birisi için beslediğin duygular bir cellat gibi dikilirdi karşına. Sonra kollarına iki asker girerdi, o askerler başını bir kütüğün üstüne bastırırken boynuna inecek baltayı büyük bir sabırla beklerdi insan beklerdi ki, cellat alacak onun kellesini. Ama o balta inmeden önce, dururdu zaman. Sabır kanatırdı insanın her bir zerresini, bir işkenceden farksız akardı saniyeler, bir sudan sessiz, bir dalgadan daha hırçın. Aşk cellatı, ve o balta aşkın ellerinden inerdi insanın boynuna. Sevda cehennemdi, seni sevemeyen birinin aşkı ateşdi. Kendi kalbini yakan, kendi kanını akıtan bir kılıçtı. İnsan nasıl saplardı kendi sırtına bıçağı? İnsan ancak aşık olsa ihanet ederdi kendisine. Aşk ihanetdi, aşk en büyük oyun ve insanın kendine yaptığı ihanetdi. O Yavuz Payidar'dı, kendine en büyük ihaneti yapmış sırtına bir bıçak saplamış, boynunu bir cellatın önüne uzatmıştı. O Payidar'dı, sevdalanmıştı. Ve sevda, onun ihanetiydi.