Byun Baekhyun ölüydü.Öldüğü günü net bir şekilde hatırlıyordu;kollar onu korumak için etrafına sarılmıştı,ama çok geçti.Metalin bedenine çarptığında çıkardığı sesi,çatırdayan kemiklerin sesini,asfalta dağılan vücudun sesini..hepsini hatırlıyordu.
Ölü bir insanın nasıl bunları hatırlayabildiğini merak ediyorsunuz,değil mi?Arkasında bırakamamıştı,daha doğrusu,bırakamıyordu.
Park Chanyeol,sevgilisi,her şeyi,onu ziyaret ediyor,onun için yas tutuyor,onu bırakmayı ve kendisini yalnız bırakmasını reddediyordu.
Baekhyun karanlıkta yaşıyordu,yavaşça çıldırıyordu(eğer bu ölü insanlar için mümkünse)
Eski sevgilisinin kederli yasları ve çaresizce onu çağırması tarafından avlanıyordu.
Çeviridir.(asianfanfics)
Cr.to;DarkWolf22