One Step Closer!
  • Reads 479
  • Votes 50
  • Parts 6
  • Reads 479
  • Votes 50
  • Parts 6
Ongoing, First published Mar 09, 2016
Isang hakbang lang ang pagitan .

Magkaharap tayo ngunit parang napaka layo mo.

Isang hakbang lang at mahahagkan na kita .

Isang hakbang lang at mararamdaman na kita. 

Ng aking kamay ang iyong balat. Ang init ng iyong katawan, at ikaw ,mismong ikaw.


Walang espasyong namamagitan .

Ngunit bakit parang mas madaling humakbang pa atras kesa pasulong ?

Samantalang ang bagay na gusto ko ay nasa aking harapan ??

Anong meron sa likod ko bakit parang may humihili sakin pabalik ??

Oh anong nakikita ko sa harapan bakit hindi ako makausad ??


Ano nga bang meron sa harapan ko ??


Si Mia naman ang nasa harap ko ahh !!
All Rights Reserved
Sign up to add One Step Closer! to your library and receive updates
or
Content Guidelines
You may also like
Slide 1 of 1
TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books) cover

TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books)

54 parts Complete

Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more? *** May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam. Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit. Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana. Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga? Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon. Disclaimer: This story is written in Taglish.