May isang taong mahalaga sa buhay mo..isang taong laging nanjan para sau sa lungkot,saya,kulitan,at tawanan. isang taong napagsasabihan mo ng problema ng mga secret mo..sabay dn kaung na ngarap na tutupadin ninyo ang iyong pangarap sa buhay at nangakong kaung walang iwanan .Ngunit sa hindi inaasahang pagkakataon parehong na aksidente ang mga magulang ninyo namatay ang ina at ama ng kaibigan mo at saiu naman ay ang iyong ama na nasaksak at ang sa kaibigan mo ay na caraksident sa ibang bansa..at kailangan niyang umalis upang ihatid sa huling hantunga ang mga magulang ng kaibigan mo...sa kanyang pagalis ay maybinitawan siang isang salita na "babalikan kita pangako ko sau hindi kita kalilimutan" kahit masakit para sau ang iwan ng isang taong mahalaga sau ay kakayanin mo dahil lihim mo na siang minahal at panghahawakan mo ang ipinangako nia saung babalikan ka nia..........................lumipas ang araw,buwan,at maraming taon hanggang sa ay nakapagtapos ng highschool ngunit hindi parin
Naranasan mo na bang iwan ang taong mahal mo ?. Yun bang ngayon okay pa tas bukas bigla ka nalang nawala?. Lumayo ka dahil akala mo , magiging maayos ang lahat kong aalis kana lang ng walang paalam? Lumayo ka sa pag aakalang hindi kana gagaling sa sakit na meyron ka. Pero after a Year na realize mong hindi mo kayang wala sya , na sa araw-araw para kang pinapatay hindi sa sakit mo kundi dahil nakikita mo syang malungkot , umiiyak at nagdurusa. At sa panahong kaya mo nang ipagtapat sa kanya kong bakit ka lumayo at iwan siya , Lalo namang lumalala ang sakit mo . Pano mo papatunayan sa kanya na nagkamali ka . Kong binigyan na ng taning ang buhay mo .. It is A Battle between Love and Death . Ano sa tingin mo ang mananaig ? Ang Pag-ibig ba o ang Kamtayan ?