Bir Doktorun Bilgesi

Yüzünü buruşturdu ve sinirli bir şekilde kalın ses tonuna bürünerek sakallarını bir kaç kere kaşıdıktan sonra bana doğru baktı. O an kendimi kaybettiğimi hissettim, öleceğime dair kesin bir hisse kapıldım. Kafasını sağa sola sallayarak bana doğru baktı ve ;
- '' Üzgünüm kardeşim, benim fikirlerim cümlelerim veya aklımda ki düşüncelerim insanların parasına eşit olacak kadar değersiz değil. '' dedi.
Tam anlamıyla rezil olmuştum, hayatımda tanıdığım ve hastalarım arasından en akıllı deli olan adam buydu.