''Gerçekler her zaman acıdır ve acı olan şey kolay kolay hafızadan çıkmaz.'' Bu Benim Yaşam Hikayem...Acı olsa da Böyle Devam Ediyorum Zorumluyum...Benim Adım Ayça Ve Benim Hikayemi Okuyacaksınız... -AYÇA- Burada Olmak Hiç İstememişimdir Ama zorunluyum .. 17 Yaşında Ve Zorunda Ama İstemediğim Bir Kişinin Yanında Duruyorum.Sevgilim Olur Kendisi Ayyaşın Tekidir Ve Yanında Durmak İstemiyorum Hiç Bir Zamanda İstemedim.8 Yaşımda Yetimhaneye Bırakıldım...Annemin Yüzünü Azcık da Olsun Anımsıyor gibiyim Sarışın Bakımlı Bir Kadındı...18 Yaşında Olmadığım İçin Sevgilim Yani Can'ın Yanında Olmak Zorundayım Can Eğer Beni Bırakırsa Tekrardan Yetimhaneye Dönebilirim Ama yetimhaneye dönmek istemiyorum ama can'ın Yanında'da kalmak istemiyorum. Doğum Günüme 3 Gün Kaldı 3 Gün Daha Dayanmam Gerek diye Kendimi Teselli Ediyorum.3 Gün Sonra Özgürüm... Ne Can Ne De Yetimhane Beni Engelleyebilir...Her Gece Beni Bara Götürüp Duruyor Gitmek İstemiyorum Ama Götürüyor.Son Gece Bu Gece Saat 12.00'da 18 Oluyor Yine Bir Bardayız Bardan Tam Çıktık. Bar çıkışında Tenha Bir yerde Beni sıkıştırıp Zorla Bir Yerlerime Dokunmaya Çalışıyordu Muzlu Çorabımı Yırtmıştı Ordan Geçen Bir Çocuk Gelce Ve Beni Can'dan Kurtarmıştı Can Beni sıkıştırmışken Cüzdanından 100 Lirasını aldım... O Beni Kurtaran Çocuk Ceketini bana verdi bende giydim evine götürmek beni burada bırakmak istemediğini söyledi.Evine gittik düzenli biriydi Hemen adını sordum...Bana Ekin Dedi Adımı Sordu Bende Ayça Dedim Biraz Uzandım Oda Benim Yanımda televizyon izliyordu sabah erkenden kalktım yanımda uyuyakalmış banyoyu arıyordum makyajımı sildim Güzelce kahvaltı hazırladım ve Ekini Uyandırdım Uyandı Beraber Kahvaltı Yaptık Sonra beraber alışverişe gittik yen