Bir kadın düşünün şimdi.
Boşluğa bakan, boşluğa yürüyen bir kadın.
Donuk bakışlı, ruhsuz bir kadın.
Şimdi bu kadını kırdılar desem kadının yaşadıklarına hakaret olur.
Bu kadını öldürdüler.
Çünkü hiç bir kadın öldürülmediği sürece bu denli sessiz ve güzel olmaz.
Kadın güzel.
Kadın masum, bir bebeğin ilk gülümsemesi kadar masum.
Adam kirli, bir katilin yüzündeki gülümseme kadar kirli.
Adamda katil zaten kadının katili.
Kadın soğuk, bir ceset kadar soğuk.
Adamın katil olduğundan haberi yok kadınınsa ceset olduğundan.
❝Yüzünü çok sevdim, ödünç alabilir miyim?❞ dedim birden gözlerimi gözlerine dikip. Nasıl olsa bir daha karşılaşmamız pek mümkün değildi, hem bu fırsatı kaçıramazdım hem de bu cesareti bir daha bulamazdım. Ağzımdan çıkan kelimelerin anlamsızlığıyla gözlerini kırpıştırdı.
❝Anlayamadım?❞
❝Yüzün tam hayalimdeki gibi, bir günlüğüne modelim olur musun?❞
Uyarı: Küfür ve argo kelimeler içermektedir.
Bu kurgu tamamen hayal ürünüdür, gerçeklikle hiçbir bağlantısı yoktur.
Slow burn bir hikayedir.
Üniversite #1 / 16.11.2024