Clarice (book I)

"Ik wil je bloed drinken" fluisterd hij terwijl ik zijn warme adem voel in mijn nek. Ik knijp mijn ogen stijf dicht en bal mijn vuisten om ervoor te zorgen dat hij niet ziet dat ze trillen van angst.

Ik open mijn mond om iets te zeggen. Alleen mijn stembanden weigeren geluid te produceren. Ik wil tegen hem schreeuwen dat hij weg moet gaan of dat hij moet uitleggen wat er aan de hand is maar aan de andere kant wil ik in een hoekje kruipen en gewoon huilen.

"Je weet niet hoe het is om te zijn zoals ik ben, Clarice" gaat hij verder, "Een wezen van vlees en bloed, maar niet menselijk. Een monster, een beest"

Mijn hele lichaam voelt aan als pudding, en ik ben bang dat het niet meer lang zal duren voordat ik flauw ga vallen. Maar toch vecht ik tegen de golven van vermoeidheid die door mijn lichaam gieren. En de angst die mijn lichaam binnen dringt.

"Het wezen van de nacht, Clarice" zijn onregelmatige ademhaling hoor ik nog geen tien centimeter van mijn oor vandaan. Zijn aangescherpte hoektanden schuren langs mijn nek.

"Een vampier"

*~*~*~*

Als de zestienjarige Clarice Moore op een dag getuigen is van een moord neemt haar leven spontaan een andere wending. Ze wordt de wereld ingetrokken van de mysterieuze Ryan. Een vampier. Alleen zijn geschiedenis is lang en niet veel ervan is goed. Zijn duistere geheimen blijven hem altijd achtervolgen. Letterlijk.

*~*~*~*

"Sometimes memories are the worst form of torture."

*~*~*~*

#7 31-8-2016
#4 02-8-2016
#3 30-8-2016
#2 29-10-2016
WINNER WATTNED'S CHOICE AWARD! 🎉

*~*~*~*

~Voltooid~

*~*~*~*

Deel 2; Luce