Toprağı böyle delicesine ıslatan ne? Yagmur mu? Yoksa gözyaşlarım mı? Avuçlarımin arasındaki toprak annemin mezarının olamazdı dimi? Ölmüş olabilir miydi? Ama bana melekler ölmez demişlerdi. Annesiz kalmanın nasıl bir duygu olduğunu bilmiyordum ki ben. Bu acıya nasıl dayanacaktim? Hadi beni geçtim kardeşim nasıl dayanacakti? O daha çok küçüktü. Hayatın gercekleriyle yuzlesmeye hazır değildi. Zaten hiç baba sevgisi tatmamisti. Bir de annesizlige nasıl dayanirdi? Hayatta bazen ne kadar çok zorlansan da güçlü kalmak zorunda kalırsın. Bende o zamanlardan birindeyim şu an. Kardeşim için ayakta durmak zorundayım...