Haklısınız bayım. Doğru söze ne denir ki? Mutlu sonlara inanmam ben, eğer bir son varsa o mutlu değildir. Şu sıralar mutlu sonsuz diye bir söz çok popüler. Fakat bayım...
Sonsuzluk çok büyük bir kavram ve ben ne bedenimin ne de ruhumun o kadar uzun süre dayanabileceğini sanmıyorum. O zamana kadar ruhum çürür benim.
Yaşamak bir meslektir. Ben bu mesleğin maaş almayan ve borcu çok olan gün geçtikçe tükenen işçisiyim.
Uzaktan soğuk, yaklaştıkça oldukça sıcak birisiyim ama üzüntü, keder, öfke, gibi kötü duyguları barındıran bir boşluk var içimde. İnsanları güldürmeyi seviyorum. Belki onların gülüşleri o boşluğa iyi gelir diyorum, olmuyor. Hala o gülüşü arıyorum, henüz bulamadım ama arıyorum. Umarım o merhem niteliğinde ki gülüşü bulduğumda bana hüzün getirmez. Tek ve son çarem o bayım.
Sevgilerle Elis...
Kapak için hayalperestyazarr_ ' a en içten teşekkürlerimi sunuyorum
Bir kaldırımın köşesinde buldum hayalimi.
Gözlerimi kapattım, bıraktım avucuna kalbimi.
Dedi ki, sonuna kadar tutacak mısın elimi?
İçimden cevapladım, birlikte tırmanacağız tüm merdivenleri.
Mumlar üfledim, dilekler diledim.
Kayan her yıldızda adını sayıkladı dilim.
Ve o bana doğru tek bir adım geldiğinde
Ben hiç gitmesin diye bütün yolları denedim.
🏀
"Doruk?" dedim heyecanla. Bakışları yüzümde oyalanmaya devam ettikçe duramadım yerimde. Bir şey söyleyecekti. Bir şey söylemek için buradaydı. "Kaptın mı formayı?"
"Feza," dedi ve seri adımlarla ona doğru ilerlediğim sırada o da birkaç adım yaklaştı bana. Sadece ismimi söylemişti ama heyecanını yansıtması için bu yeterliydi. Devam etmesini beklerken kalbim yerinden çıkacak gibiydi. "Kaptık formayı."