1 Hafta geçti aradan dereden akan su gibi,şelale gibi.Hiç anlamadım neyin ne olduğunu.Her gün her gece onun cevabını bekledim.Düşünüp durdum.Aradan 1 hafta geçti geçmedi,buluştuk mutluluk parkında anlattım o onda ona herşeyi şaşırıp durdu.Söylediklerim 0karşında cevap bile veremedi.Belkide kırılmıştı bana,Hiç acımadan doğruları söyledim.Artık ne olacaksa olsun dedim.Bağırıp kalktım yanından.Yolda giderken bagıran bir kedi gördüm,onunda acıları vardı herhalde belki yaralarına melhem olurum diye götürü verdim.Eve giderken hep aklımda soru işaretleri vardı.Daha ben kendi yaralarımı sarmamışken ona nasıl yardım edeceğimi. düşünürken,kedi elimden atlayıp kaçıverdi.Koştum ama yetişemedim ona. Heyecandan kendine bir kamyonun altına atmıştı.Belkide en iyisini o yapmıştı.Bende mi kendimi bir yerden atsaydım,belkide o zaman sıkıntılarımdan kurtulurdum.Artık dayanacak gücüm kalmamıştı,Yatacak yatağım,yiyecek ekmeğim bile yoktu,ama ben ona kendimi zengin göstererek, yalan söyledim.Olmadı,olmadı.