Her insan gibi bende asik olabiliyorum ama ben duygularimi arkadaslarima degil kalemime anlatiyorum.kalemime ve bir sayfa kagita duygularimi dokerken onun cikarttigi ses bana kalemimin bana bir seyler soyledigini anliyorum.Bende icimdekini kagita dokuyorum. Bir sabah yine pencere kenarina oturmus seni dusunuyordum.Disarida pamuk gibi yere konan kar tanelerini izliyordum ve aklimdan sole gectin;All Rights Reserved