- Reads 1,423
- Votes 57
- Parts 1
Ongoing, First published Mar 15, 2016
Kış rüzgarlarının taşıdığı buz gibi havanın esiri olan karanlık sokaklar, kırağı tutmuş çimenler, donmuş kış bahçeleri ardına gizlenen saf bedenler. Karanlığın merkezine çekilmiş, kuvvetli rüzgarlara direnen, içinde hiç söndüremediği duyguları, bedenini sıcak tutan intikam ateşiyle bu soğukta bile yanıp kavrulan bir beden... இ Gözlerini kapat ve kendinden gitmiş bir kız düşün. Yalnızlığında boğulan, tekrara mahkum, yaşadığı her anı ölüme yakın bir kız. Her zerrende ondan bir parça taşıdığın düşle. Bunu hisset. Özgürlüğün elinden alındı, artık ruhsuz bir bedenden ibaretsin. Hayatın senden çalındı, artık hiç kimsesin. Duyguların yok oldu, hissizliğe ulaştın. Bedenin sana ait değil. Kalbin küf tutmuş, kömür kokan avuçlar arasında. Şimdi gözlerini aç ve nefesini tut. Kim olduğunu hatırla. Çaresizliğin damarlarında dolaştığı o anları hisset. Hayatın çelmesinin düşlerin arasına karıştığı o zamanı hatırla. Hissizliği bırak, o sen değildin. Şimdi nefesini geri ver. Bana ait küçük bir parçaya sahipsin artık. Onu asla bırakma.All Rights Reserved
Table of contents
1 part
Sign up to add Nefesini Tut! to your library and receive updates
or
You may also like
You may also like
