Yaşamın Kıyısında

Güneş yeni yeni yüzünü göstermekteydi Hamza gözlerini açtığında yine o pis kokuyu duydu bugünde dünden farksız olmayacaktı anlaşılan sağına baktı o çok sevdiği kılıcı hemen baş ucundaydı hep temkinli uyurdu aslında uyuyor sayılmazdı sadece gece olunca gözlerini sabaha kadar kapalı tutuyordu bugün yine yiyecek aramak için Ömer ve Cuneyti alacaktı yanına onlara çok güveniyordu pes etmeyi bilmeyen bir grup her zaman etkili olurdu Yoncayı kayıp edeli ne kadar olmuştu hatırlamıyordu ama onu aramaktanda hiç vazgeçmeye niyeti yoktu bazen düşünüyordu işler bu noktaya nasıl gelmişti o aslında hala bir üniversite örgencisiydi ama artık üniversite kalmamıştı aslında kendi grubundan başka yaşayan kalmışmıydı onu bile bilmiyordu