Uçurumun Kenarı

Babam birkez daha bağırdı.
"Oraya gitmeyeceksin! O kadın senin annen değil, oraya gitmene izin veremem. Anla beni, Başak. "
Çantamı alıp omuzlarımdan geçirdim. Karşı odada Berke ayakta dikilip bana bakıyordu sadece. Ayağı kalktım ve babamın yanından hızlı adımlarla Berkeyi öptüm.
Kapıya doğru koşmaya başladım. Botlarımı elime alıp çıplak ayakla yolda koşmaya başlayınca ayağımdaki yara daha çok sızladı.
Önümde bir araba durdu. Benim yaşlarımda bir çocuk arka kapıdan çıkmıştı. Baktığımda düzgün bir aile çocuğu gibi görünüyordu. Gözlerimin içine baktı.
"Arabaya geç."
Çocuk geriye çekilince binip binmemek arasında kaldım. Arkamı dönüp baktığımda babamın yaklaştığını gördüm. Çocuğu itip arabaya bindiğimde korku daha da şiddetlendi.
Babamın her gün bana eziyet çektirmesindense bir yabancının yanında olurum dedim kendi kendime.
VE SİYAH SAÇLI ÇOCUK ARABAYA BİNDİĞİNDE ŞOFÖR GAZA BASTI.