- Ashton... jak mogłeś mi to zrobić, nie mogę w to uwierzyć. - Wciąż nie potrafię uwierzyć, że on mógł mi to zrobić. Tyle dla niego zrobiłam, ale jak widać nie był wart tego.
- Ale ja nie pamiętam tego! Proszę Cię. - Patrzy na mnie z zakłopotaniem w oczach, jego klatka piersiowa podnosi się i opada nierównomiernie.
- Nigdy nie sądziłam, że Ty zrobisz coś takiego.
- Kate, nie rób mi tego. - Po tym co mi zrobił nie wiem czy mu wybaczyć, dużo cierpiałam kiedyś przez niego i boję się, że nigdy to się nie skończy.
- Ja się tylko boję, że znowu mnie zranisz. Jesteś zwykłym chujem! Tak jak reszta Twojej ekipy. Nie dziwię się że Twoja matka się Ciebie bała. - Byłam szczera. Przecież nie będę go okłamywać. Ale teraz wiem, że to był mój błąd, żałuje. Gdy wypowiedziałam te słowa, zobaczyłam w jego oczach ciemność, złość i żal.
Zapanowała niezręczna cisza.
Hej ;)
Jestem Klaudia, to jest moja pierwsza książka, mam nadzieję że się spodoba :) :*
Stalowe tęczówki spotkały się z jej brązowymi, co na chwilę wstrzymało jej oddech, dosłownie jakby zapomniała jak się oddycha. Uczucie było dziwne, intensywne, ale na jej szczęście tylko chwilowe. Jego wzrok nie był wypełniony pogardą czy obrzydzeniem, wydawał się naprawdę neutralny i jednocześnie zmęczony. Kto z nich nie był zmęczony? Stał w towarzystwie swojej matki, która wydawała się bledsza i szczuplejsza niż zwykle. Widać było, że wojna ich również dotknęła z tej nieprzyjemnej strony.
****
Akcja dzieje się po wojnie. Wszyscy wracają na ostatni rok do Hogwartu. Postacie które zginęły w książce, pojawiają się jako żyjące, nie zginęły w czasie wojny.
To moje pierwsze Dramione, prośba o wyrozumiałość x