İstanbul'un en ücra ve tehlikeli semtlerinin birinde , nasıl zor şartlarda yaşadığını kimseye belli etmemeye çalışan bir kız.
Diğer tarafta ise hayatını gecelere , kızlara ve serseriliğe adamış bir çocuk.
Evet bu Kuzey Arıcı ve Masal Öztürk'ün acı ve aşk dolu , zayıf noktalarına yenik düştüğü hikaye...
Herkesin hayatta zayıf olduğu bir nokta vardır. Ve zayıf düştüğü anlarda acı çekmesi... Ya o acılara iyi gelen bir masala kaptırırsa kendini.
" Eğer elimi tutarsan , dünyam ısınır benim. " diyordu Kuzey. İstediği bir masalı okumak için çaba sarfediyordu.
" Ya elimi bırakırsan? Korkuyorum. "
Vanilya kokulu bir aşktı onların aşkı...
"Nefret ediyorum senden anlamıyormusun?"dedim titreyen korku dolu sesimle
"Sevemiyorum ben seni olmuyor işte artık vazgeç benden izin ver gideyim"dedim artık bağırmaktan kısılan sesimle gözlerimden yaşlar durmuyordu hıçkırıkların arasında kaybolmuştum...benim isyan etmemin aksine o bana acıyan gözlerle bakıyordu ne kadar acizdim
Kolumu tutan elinden kurtarıp kapıya doğru koştum belime sarılan kollar buna mani oldu kafasını boynuma gömerek derin nefes a
ldı
"Veremem....."
"Eğer benden gitmeye kalkarsan seni odaya bile zincirlerim ama izin vermem"dedi korkudan ne yapıcağımı bilmiyordum artık yaşamak istemiyordum bu adamın esiri olmaktan bıkmıştım....