Ben 7. Sınıfa giderken birini sevdim.Adı Selçuk.Ben Selçuğu sevdiğimde ilk 2 hafta hiç belli etmeden sevdim.İlk 2 hafta içinde ;
Aynı servisteyiz. Bu benim için çok güzel bir şey. Sonuçta her gün görüyorum. Okula tabletimi götürdüğüm zamanlar onun fotoğrafını veya videosunu çekiyorum. Her gün her dakika onu düşünüyorum. En son bir gün cesaretimi topladım ve ona sevdiğimi söyledim. İlk başta o kadar çok korktum ki benden nefret edecek diye. Zaten beklediğim gibi oldu. Nefret etti benden ben onu unutmaya çalıştıkça o kendini hatırlattı.
Daha sonra daha değişik olaylar ;
Ben bayağa Selçuk için kendimi öldürmeye çalıştım. Kestim bileğimi, bacağımı... Ama onun umrunda bile değil. Çünkü ben seviyorum o değil. Yeni nesil sevmeyi kötü anlıyor. Ben pes etmiştim artık. Unutmaya çalıştım sesini, yüzünü, duruşunu, gülüşünü... Ben onu unutmak için istemeden 3 kişiyle çıktım. Sonunda unuttum onu. Unuttum derken bile onu düşünüyordum aslında. Ben unuttum derken o anladı değerimi. Plan kurdu....
Pencerenin kenarında tekerlekli sandalyede, ölmeyi bekleyen adama! Berdel olarak verilmiştim...
Urfa'nın dar sokakları üstüne, üstüne gelirken savaşmak hiç bu kadar zor olmamıştı...
Liya Dağdeviren
Hazar Harzemşah
@! Tüm haklar şahsıma aittir. Çalıntı veya kopyalama durumunda yasal işlem başlatılacaktır!.