Biz çok farklı iki insanız Gecem.Çok ayrı insanlarız fakat bu benim senden vazgeçmeme yetmiyor.İnsan bazen ulaşamıyor en çok ulaşmak istediğine.Uzağında kalmanın zorluğu yanında kalbime söz geçirememek de eklenince çaresizlik misafirim oluyor.Tam da sensizlik bir hâl yaşıyorum.Sana gelmek istiyorum ama yapamıyorum.Seni içimde kurduğum,gözyaşlarımı paylaştığım cümlelerde,şiirlerde sevmeye karar verdim.Senin haberin olmadan.İçimden,sessizce,en derinden,hiç vazgeçmeden.. Ben seni bulmadan yitirdim Gecem. Ben kendimi yitirdim. Sana Gecem diyorum çünkü beni topraktan,güneşten,aydınlıktan mahrum bıraktın. Daha da kötüsü bıraktırıldın. Göğüs kafesimi aralayıp içime doğru baktığımda karanlıktan başka hiçbir şey göremiyorum.Bunlara karşı koyamıyorum.Deliriyorum ben gecem.Sen benim için aşkın en güzel özetisin.Aldım,kaldırdım öpüp başımın üstüne koydum seni. Bir Güney ve Arden hikayesiAll Rights Reserved
1 part