Kendime gelmem uzun zaman almış olacak ki, gözlerimi açtığımda nafdalin kokulu badaniyenin sarmış olduğu bedenim ve aşinası olmadığım dilde yazılmış olan tablolara mühürlediğim gözlerimi tiz olmayan kapı gıcırdısına yönelttim. Değişik giyimli orta yaşlarda olduğunu tahmin ettiğim bayan bana doğru geliyordu. Ben neredeydim? Burası neresiydi? En önemlisi de buraya nasıl gelmiştim? Yoklukla varlık arasında cebeleşen ruhum adeta sevgiye açtı. Merhamete, sahiplenmeye, sığınmaya muhtaçtı.. Ben Elvin Aksu. İstediğim herşeye sahip olabilirdim fakat ruhum kaybolmuştu. Kalbimi de annemle beraber gömmüştüm. Sahip olduğum herşey Maddiydi, maddeden ibaretti. Peki sizce ruhumu bulabilecek miydim?