Uzun Bir Yolculuktur Hayat

Ve bazen cümlelere hükmeden dudakları,Öyle susuyordu ki,ağlamamak elde değildi..

Bizim hikayemiz yaşamak istercesine sürerken
Bir an kendimizi ölümü beklerken bulduk
Fütursuzca ayağımızın altından kayıp giden hayata küfredercesine dik durmaya çalıştık..
Kimi zaman başardık bunu,fakat genelde kendimizi yerde bulduk..
Çaresiz ağlayışların içinde,
Anlamsız kelimeler yuvasında yaşıyorduk öylesine...
Bıkmıştık,dayanacak ne bir duvarımız vardı
Ne de düştüğümüz yerden bizi kaldıracak bir el..
Yoktu,Bu anlam veremediğim bir yaşam..
Sonsuzluktu bunun adı
Hiç olmaktı bunun adı
Öyle miydik gerçekten,bir hiç miydik
Bu mına koyduğum dünyasında bir yer kaplamıyor muyduk!!
Bilmiyordum!!