Ms. Sulutera
  • Reads 24
  • Votes 1
  • Parts 1
  • Reads 24
  • Votes 1
  • Parts 1
Ongoing, First published Mar 21, 2016
by: glenzki

Prologue

Masarap sa pakiramdam kung ikaw ang taong binibigyan ng halaga... 

minamahal ka.....
inaalagaan ka.....

Pero sa iba mas masarap sa pakiramdam kapag ang gusto mo ay mapapasa'yo kahit na taken na ... 

'yun bang kayang iwan ang lahat para sa iyo..

Naranasan ko ng iwan at masaktan pero ngayon ako na ang dakilang mang-aagaw kahit na sa anong paraan....

Ayaw kong makakita ng mga magkasintahan na naglalambingan, nagsasabihan ng feelings sa isa't isa...

I LOVE YOU 

Bwisit! Yang salita na yan,,  yuck! kadiri! Kung makapagsabi ng "I love you" wagas akala mo wala ng bukas pero puro paasa lang ang mga lalaki..

Walang dapat maging masaya sa nag-iibigan.. bitter na kung bitter pero wala akong pakialam kung meron mang masaktan...

Chapter 1

Donna's POV

Ako si Donnalyn Domasig a.k.a. Donna, grade - 8 student, nag-aaral ako sa Pinaglabanan High School.

Maykaya ang Dad ko pero sa Mom ko ako nakatira.

Kung hitsura ang pag-uusapan... hmmm.. maganda, matangos ang ilong, m
All Rights Reserved
Sign up to add Ms. Sulutera to your library and receive updates
or
Content Guidelines
You may also like
Slide 1 of 1
TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books) cover

TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books)

54 parts Complete

Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more? *** May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam. Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit. Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana. Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga? Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon. Disclaimer: This story is written in Taglish.