Ben okuldaki o herkesin tanıdığı çirkinim deyip çok güzel olan kız değildim.
O da okuldaki kötü çocuk değildi.
Ben mini mini etek giyip kafasını boya fıçısına batıran, sonra da patronuna aşık olan kız değildim.
O da sekreterine aşık olan zengin züppe patron değildi.
Ben yan komşusu mafya olan kız değildim.
O da dört dörtlük komşusu olan mafya değildi.
Ben sessiz, içine kapanık, kıvırcık saçları dışında pek bi güzelliği olmayan Duru'ydum.
O ise futbol sevdalısı, fenerbahçe aşığı Tunahan'dı.
--------------------------------
Durununki imkansız bir aşktı. Hala da imkansız gibi. Yine de; acaba bir gün Tunahan da Duru'yu sever mi ki? Ne dersiniz?
--------------------------------
-O benim için ulaşılmazken her şey çok güzeldi. Ne zamanki ona ulaştım, her şey tersine döndü.
--------------------------------
Umarım beğenirsiniz. İyi okumalar.
"Nefret ediyorum senden anlamıyormusun?"dedim titreyen korku dolu sesimle
"Sevemiyorum ben seni olmuyor işte artık vazgeç benden izin ver gideyim"dedim artık bağırmaktan kısılan sesimle gözlerimden yaşlar durmuyordu hıçkırıkların arasında kaybolmuştum...benim isyan etmemin aksine o bana acıyan gözlerle bakıyordu ne kadar acizdim
Kolumu tutan elinden kurtarıp kapıya doğru koştum belime sarılan kollar buna mani oldu kafasını boynuma gömerek derin nefes a
ldı
"Veremem....."
"Eğer benden gitmeye kalkarsan seni odaya bile zincirlerim ama izin vermem"dedi korkudan ne yapıcağımı bilmiyordum artık yaşamak istemiyordum bu adamın esiri olmaktan bıkmıştım....