Kuku Hastası Dayı & Şirin Zeus

Tam eyleme geçirecekken düşündüğümü, başka bir düşünce nasıl engel olabilirdi ki? Neydi o engelleyen şey kendi düşüncemde başka bir düşünce gibi ortaya çıkan, engel olan sonra hiçbir şey olmamış gibi yok olan? Kendi fikrim miydi, yoksa bu sadece kendimi kandırmak için söylediğim bir yalan mıydı? Alınacak tepkilerden korkuyordum belki. Hiç kendimiz olamıyorduk ki zaten bu hayatta. Hep birileri bizmiş gibi ya da ben öyle hissediyordum. Hiç mi istediğim olmuyordu? Belki oluyordu ama olan şeylerde bir başkasının olmasını istediği düşüncelerdi sanki. Kim çıldırmak ister ki? Deli olmayı içten isteyenler, delirmeyi sevenler, yoktan var edenler... Çıldırıyordum. İyi mi kötü, kötü mü iyiydi? Yapılan şeyler iyi mi, yoksa kötü müydü? Bir seçim hakkım vardı ama ya benim için kötü iyiyse. Kötüyü sevmek neden bu kadar suç? Belki de insanlar böyle düşündüğünden beni çıldırtıyorlardır. Belki bu yüzden düşüncelerime düşüncelerini ekliyorlardır. Bu yüzden kendim olamıyorumdur. Evet, ruh sağlığım yerinde değil ama bu ben istediğim için böyle. Var olmak kadar yok olmayı seçmekte bir tercihtir bence.