He's handsome, syempre magugustuhan ko ba siya kung hindi siya gwapo diba.
He's cold, kasing lamig siya ng ice, yung piling na magiging ice ka kung nagsasalita siya.
He's snob, ultimo kahit anong gagawin mon pagpapapansin sa kanya, wala.
He's badboy, lagi siyang napapasama sa mga away, wala siyang kinakatakutan, kahit nga profesor namin kaya niyang kalabanin e.
He's kind, pero hindi niya ito pinapakita, accidentally ko lang nakita yon.
But despite this attitudes, mahal na mahal ko siya. For me he's perfectly imperfect.
She's beautiful, wala ng mas gaganda pa sa kanya, para siyang anghel.
She's noisy, parang may microphone palagi sa bibig niya.
She's cute, ang cute-cute niya, kung nagseselos siya, lahat ng bagay sa kanya.
And she's mine, she's perfectly with imperfect.