Pîr-i Türkistan

Yeni yazarlarımızın çoğu sansasyon peşinde. Bu yöneliş, muhtemelen televizyonların etkisiyle oluyor... Çünkü program yapımcıları esere değil, oluşturduğu dalgalanmalara bakıyorlar. Formül şu: Ne kadar sansasyon o kadar ilgi, ne kadar ilgi o kadar para!
Ne yalan söyleyeyim, Fatih Duman'ın "Pir" isimli romanına önce bu duygularla baktım... Daha önsözünde, peşin hükmümün kalıpları çatladı: Güzel bir üslupla karşı karşıya bulunduğumu fark ettim. Sayfaları çevirdikçe gördüm ki, hayat, yürekle bilek imtihanıdır ve bu zorlu imtihanın her aşaması satırlara ustaca emzirilmiştir. "PİR" çarpıtmasız hakikatli bir roman...
Okuyanı, Derviş Hasan Usta'nın kaşığı sanat ve felsefe katan yaklaşımıyla, Gevher Şehnaz Hatun'un tebessümü arasında keyifli bir yolculuğa çıkarıyor... Bazen insanı huzursuz edecek kadar gerçekçi, bazen yıldız kümeleri arasında dolaştıracak kadar hayali; ancak türün kendine mahsus diyalektiğinden koparmayacak kadar da roman...Kitap insan ruhunu derin bir merakla sarmalıyor.